Bernagie is een eenjarig, winterhard kruid en wordt ongeveer 90 centimeter hoog. De plant is overdekt met stugge, prikkende, witte haren. De stengels zijn hol en dragen borstelig behaarde, donkergroene bladeren. Van juni tot oktober verschijnen de hangende, stervormige, blauwpaarse bloemen, met puntige kroonbladeren.
De taal der bloemen
In de keuken
- Bernagie werd vroeger als groente gebruikt.
- De bloemen worden gebruikt ter garnering van salades,desserts, koude schotels, gebak en fruitsappen. De bloemen kleuren roze als ze in aanraking komen met zure stoffen zoals azijn.
- In de 16e eeuw werden de bloemen aan salades toegevoegd om "de geest blij te maken.
- De bloemen worden ook gesuikerd gebruikt als garnering bij zoete gerechten.
- Bloemen weken in azijn geeft een blauwe azijn.
- Ze worden in ijsblokjes ingevroren om in een drankje te doen.
- De verse kleine blaadjes worden wel rauw in salades gegeten. Ze smaken ook heerlijk in kwark, roomkaas en koude sauzen.
Let op! Veelvuldig eten van bernagie wordt afgeraden!
Vindplaats
Bernagie komt voor in het Middellandse zeegebied, Noord-Afrika, Midden-Oosten en Midden-Europa. Hij komt behalve in het wild veel voor in (kruiden)tuinen.
Groenbemester
Bernagie kan heel goed als groenbemester in de akkerbouw worden gebruikt. Het heeft geen verwantschap met de gewassen die worden verbouwd.
Tegenwoordig wordt het kruid niet meer inwendig gebruikt. Bij proefdieren is bij hoge doses en langdurige inname een toxiciteit waargenomen, die zou leiden tot leverschade.
Dit geldt niet voor de bernagieolie.