Workshop: ‘Laatstelijners’ zijn bevrijders van hun voormoederslijn

Erkennen en herkennen van de processen van het laatste in de lijn zijn: Wat bevrijd ik? Hoe houd ik me staande, autonoom en verbonden in de samenleving. Aandacht voor mijn unieke drijfveren, beweegredenen, motivaties, voor het verduren en verzoenen, hercoderen/ Het vraagt om het eigenwaarde kapitaal te bouwen, mooie beelden en taal te vinden, schoon af te hechten. Wat zijn mijn unieke latente talenten waarmee ik verder uit de voeten kan?

De ‘laatste lijner’ pioniert op dit precaire gebied, wanneer de kinderen niet komen. Zij doorstaat, het taboe waar moeders en grootmoeders veelal omheen praten . Laatste lijners zijn niet “zielig“, zij pionieren een ander traject. De laatste in de vrouwenlijn excelleert in 9 toonbeelden, zie verder het boek ‘Ode aan de laatste van de vrouwenlijn’

Anneke Wittermans en Suzan van der Voort breken een lans voor de laatste dochters van de vrouwenlijn, die ogenschijnlijk bescheiden en met onzichtbare beweegredenen een uniek leven creëren. Ook alle zonen zijn de laatste van hun moeders lijn. Anneke heeft het boek ‘Ode aan de laatste van de vrouwenlijn’ geschreven en Suzan heeft de gedichten gecomponeerd tot liederen, die zij zingt.